به گزارش ورزش بر خط و به نقل از ورزش و مردم امروز، شاگردان یحیی گل محمدی در روزی که نیاز به یک پیروزی با حداقل گل داشتند چهار گل به نساجی زدند و با قاطعیت جام قهرمانی را بالای سر بردند. از روزی که پرسپولیس دربی تهران را برد کاملا مشخص بود که تیم یحیی گل محمدی بوی قهرمانی گرفته و به راحتی جام را به استقلال و سپاهان تعارف نمی‌زند کاری که استقلال و سپاهان نتوانستند انجام دهند و صدرنشینی را حفظ نکردند.
نکته مهم در قهرمانی امسال پرسپولیس این بود که یحیی گل محمدی چند هفته قبل صراحتا اعلام کرده بود مسابقات مشکوک است و من از این جام های فلزی زیاد دارم. او گفته بود تا یک سال و نیم دیگر که من با پرسپولیس قرارداد دارم عده‌ای نمی گذارند ما قهرمان شویم اما با گذشت زمان ثابت شد که چیز مشکوکی وجود نداشت و پرسپولیس با شایستگی قهرمان لیگ برتر شد‌ همان‌طور که پارسال استقلال با لیاقت هر چه تمام تر و بدون شکست این مسابقات را فتح کرد.
اتفاقاً پارسال هم فرهاد مجیدی تصور می‌کرد عده‌ای نمی‌خواهند استقلال قهرمان شود البته شاید هم دلیل این قبیل اظهارات تفکرات مربیان نباشد بلکه تعمدا چنین حرف‌هایی را می‌زنند تا شرایط را به نفع خود تغییر بدهند. سالها قبل امیر قلعه‌نویی بنیانگذار این مسئله بود که از دست‌های پشت پرده سخن گفت و حالا به جرات می توان گفت اکثر مربیان ایرانی و حتی خارجی شاغل در لیگ برتر راه امیر را ادامه می‌دهند و به شکل اعجاب آوری جواب هم می گیرند!
در هر حال پرسپولیس با شایستگی هر چه تمام تر قهرمان لیگ برتر فوتبال ایران شد. این تیم در نیم فصل دوم کاملاً مستحق قهرمانی بود و دربی تهران را هم برد تا گام بسیار بلندی به سوی فتح جام بردارد. در آن سو سپاهان و استقلال هم تیم‌های شایسته‌ای بودند که تا روز آخر مسابقات خود را با قدرت بردند اما به هر حال یک تیم باید قهرمان می‌شد و آن تیم پرسپولیس بود که نان تجربه کادر فنی و بازیکنان خوب خود را خورد.
بله، گل محمدی گفته بود تا یک سال و نیم دیگر نمی گذارند پرسپولیس قهرمان شود اما ۲۸ اردیبهشت جام قهرمانی را بالای سر برد تا خط بطلانی بر یک سری حرفها و ادعاها زده شده باشد. یحیی به خوبی دید که واقعا هیچ اراده‌ای وجود نداشت که پرسپولیس قهرمان نشود همانطور که هیچ اراده پارسال وجود نداشت که جلوی قهرمانی استقلال را بگیرند حالا در جام حذفی هم در نهایت تیمی قهرمان می‌شود که شایسته تر باشد و بتواند فینال را ببرد اما متاسفانه از این حرف ها همیشه هست و حتی کار به جایی رسیده که حالا مربیان خارجی شاغل در فوتبال ایران هم از ادبیات و گفتمانی شبیه گل محمدی و مجیدی استفاده می کنند.