حق با دنیا مالی است / رای مجمع نباید برای رئیس مصونیت بیاورد 

دنیا مالی چون خودش رییس فدراسیون بود، زیر و بم فدراسیون ها را خوب بلد است و اهل مماشات با رییس فدراسیون هایی که می خواهند ، متوسل به فدراسیون های جهانی شوند ، نمی رود

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ورزش برخط ؛ سیدرضا فیض آبادی -  زویر ورزش و جوانان دست روی نقطه حساسی گذاشته است : فدراسیونهایی که انتخابات خود را با امضای فدراسیون جهانی قانونی می دانند باید تکلیف شان روشن شود .

احمد دنیا مالی چون خودش رئیس فدراسیون بوده نمی توان اورا دور زد، او می‌داند که کشاندن پای فدراسیون‌های جهانی یعنی کاپیتولاسیون در ورزش ، یعنی دخالت بیگانه، یعنی بی عرضگی وزیر ورزش ، یعنی دور زدن کمیته المپیک و خندیدن به همه اساسنامه های داخلی . 

واقعا تاسف می خوریم که چگونه وزرای قبلی از سلطانی فر که این بدعت نامطلوب را گذاشت تا سجادی و هاشمی تن به این خفت و خواری دادند که یک نفر پرونده انتخابات را زیر بغل بزند برود به مقر فدراسیون جهانی و تاییدیه آنجا را بگیرد و بیاید به ورزش کشور نیشخند بزنذ ! 

چقدر فریاد زدیم که نکنید و تن به این خفت و خواری ندهید ولی رئیس کمیته المپیک و دبیر کل کنار کشیدند که مجمع فدراسیونها دست وزارت است و وزارت هم چشم و گوش خود را بست و دوستان جولان دادند،شاخ و شانه کشیدند شبانه در های فدراسیون را به روی رئیس منتخب یک فدراسیون و سرپرست فدراسیون دیگر بستند و فردا با قفل و‌ کلید شخصی وارد اتاق ریاست شدند ! 

نهایت بی‌احترامی به همه ارکان ورزش . یعنی وزیر ورزش نپرسید چرا برای امضای من احترام قائل نیستید ؟

نگفت اون خانم و اون آقا با چه مجوزی رفتند توی فدراسیونی من سرپرست تعیین کردم و‌امضای وزیر قبل زیر حکم ریاست فلانی است ؟‌

اکنون احمد دنیا مالی دست روی همین نقطه حساس گذاشته است و یقینا باید اساسنامه من در آوردی این یکی دو فدراسیون اصلاح شود ، مجددا فراخوان بدهند و انتخابات مبتنی بر اساسنامه فدراسیون‌های داخلی برگزار شود .

یک نکته مهمتر این که باید در اساسنامه فدراسیونها و هیات ها تغییراتی ایجاد شود تا رئیس هیات و رئیس فدراسیون به محض انتخاب شدن خود را مصون از هر پاسخگویی نداند . طرف تا دیروز که برای ریاست هیات تلاش می کرد هر چه می گفتند جز چشم از زبانش نمی افتاد ولی به محض اینکه این آدمها انتخاب می شوند یک شخصیت دیگری از خود بروز می دهند .

رئیس فدراسیون و رئیس هیاتی داریم که در کمال خضوع و تواضع مقابل افراد تاثیر گذار دست به سینه حرکت می کرد ولی خاصیت این میز ریاست را نمی دانیم چی هست که اینقدر آدمها را تغییر می دهد .

الان برخی روسای هیات ها به فدراسیون هم پاسخگو نیستند و به محض اینکه در منگنه قرار گیرند به دامن مدیرکل پناه می برند! 

البته مدیران کل هم می‌دانند که اینها از آن طرف هم اگر مورد بازخواست واقع شوند خود را منتسب به فدراسیون می دانند ، شده حکایت شتر مرغ که نه بار می برند نه تخم می گذارند. 

   ولی رسانه همیشه و در همه حال وظیفه خود می‌داند متذکر شود حتی اگر ریس فدراسیون مدیرکل چشم بر جولان دادن های هیات ببندند .

هیات هایی داریم که تعداد ورزشکاران آنها به اندازه مدیران و داوران و مربیان هم نیستند و‌نیامده برای دیگران خط و نشان می کشند ولی شب دراز است و قلندر بیدار .

اینها هنوز اول راه هستند و امیدواریم وزیر ورزش و‌کارشناسان وزارت با مطالعه کارشناسانه یک راهی پیدا کنند که روسای فدراسیونها و روسای هیات ها پس از انتخاب شدن خود را در حاشیه امنیت آرایی که آورده اند حس نکنند .